จำคำสอนสมัยเด็กๆ ก่อนจะออกจากบ้านไปโรงเรียนกันได้หรือเปล่า “เหลือเงินกลับมาหยอดกระปุกตอนเย็นด้วยนะลูก”
หากคิดว่าเงินออมเป็นค่าใช้จ่ายตัวหนึ่งเหมือนค่าขนมหรือค่าอาหารที่คุณต้องจ่ายทุกวัน เพราะฉะนั้นก่อนที่ลูกคุณจะออกจากบ้านตอนเช้า ให้หยอดกระปุกก่อน แล้วจึงนำเงินที่เหลือไปใช้ เหมือนกัน หากคุณโตหรือทำงานแล้ว คิดไว้เหมือนกันว่า เงินออมคือค่าใช้จ่ายเช่นเดียวกับค่ารถเมล์ ค่าโทรศัพท์มือถือ หรือภาษีที่คุณมีภาระต้องจ่ายทุกเดือน สิ่งที่แตกต่างกันคือ เมื่อได้เงินเดือน บิลใบนี้เป็นรายการแรกที่ต้องจ่าย โดยอาจกำหนดว่า อย่างน้อยต้องจ่ายเป็นกี่เปอร์เซ็นต์ของรายได้และทำจนกลายเป็นอัตโนมัติเหมือนที่คุณต้องโดนหักภาษีทุกเดือนโดยต่อรองไม่ได้ แล้วเงินส่วนที่เหลือจึงนำไปวางแผนสำหรับค่าใช้จ่ายต่างๆ ของคุณ เท่านี้คุณก็จะเป็นผู้ที่มีเงินออม โดยที่ไม่เกี่ยวว่าคุณจะต้องมีรายได้มากๆ ก่อนจึงจะมีเงินเหลือสำหรับเงินออม และแน่นอนว่าเป็นหนทางแรกสู่ความร่ำรวย
ที่สำคัญ อย่าโง่ บอกว่าเก็บไปเดี๋ยวก็ต้องใช้อยู่ดี หรือตายไปก็เอาเงินไปไม่ได้ เพราะการใช้เงินขณะที่มีเงินออมกับไม่มีเงินออมต่างกันเยอะ ที่สำคัญเงินออมจะเป็นสิ่งที่ช่วยสร้างเงินให้กับตัวคุณสำหรับการนำไปใช้จ่ายในชีวิตได้โดยที่คุณไม่ต้องตรากตรำทำงานหนัก หรือทำให้คุณซื้อของได้ถูกขึ้น คำสอนที่ว่า มาแต่ตัวก็ไปแต่ตัว หมายถึงให้รู้จักพอ แต่ไม่ใช่มีเท่าไรให้ใช้ให้หมด ( บางส่วนจากหนังสือ Why do we work so hard ‘to get rich?’ )
No Comment